غزل 396 حافظ با مصرع «صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن» شروع می‌شود. این غزل را می‌توان حاصل افکار دوران شباب حافظ دانست یعنی آن را با مطالعه غزل‌های شعرای با سابقه‌تر از خود سروده است. شعر در صبحگاهان سروده شده و بجز بیت آخر در بقیه ابیات مخاطب ساقی است. حافظ از او می‌خواهد شراب بدهد چراکه باید دَم زندگی را غنیمت شمرد. طرفداران تفاسیر عرفانی باده را کنایه از معرفت می‌دانند. شرح کامل تفسیر و معنی غزل 396 را در مجله ساتین مد بخوانید.
رفع مسئولیت: فال و طالع‌بینی صرفا جنبه سرگرمی دارد و پیشنهاد نمی‌کنیم مسیر زندگی خود را بر اساس فال انتخاب کنید.متن شعر غزل 396 حافظ
صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن
دور فلک درنگ ندارد شتاب کن
زان پیشتر که عالم فانی شود خراب
ما را ز جام باده گلگون خراب کن
خورشید می ز مشرق ساغر طلوع کرد
گر برگ عیش می‌طلبی ترک خواب کن
روزی که چرخ از گل ما کوزه‌ها کند
زنهار کاسه سر ما پرشراب کن
ما مرد زهد و توبه و طامات نیستیم
با ما به جام باده صافی خطاب کن
کار صواب باده پرستیست حافظا
برخیز و عزم جزم به کار صواب کن
تفسیر و معنی غزل 396 حافظ
مال و ثروت همچون خورشیدی که از شرق طلوع می‌کند، به سرعت از غرب غروب می‌کند، پس هرگز در زندگی به آن تکیه نکن و مغرور مشو. به یاد بیاور روزی را که بایستی همه اموال و دارایی‌هایت را رها کنی و از این دنیا بروی، بنابراین کارهای شایسته انجام بده، به نیایش خدا بپرداز و دلت را صاف کن که خدا با توست.
سالهاست در انتظار وقت مناسب بوده ای، اکنون آنچه منتظرش بودی از راه رسیده است، تعلل نکن، وقت را از دست مده. اگر می خواهی به مقاصد خود در زندگی برسی و زندگی همراه با آرامش و نشاط داشته باشی، اکنون باید رنج تلاش و زحمت را به خود هموار سازی، ولی هرگز پای خود را از راه صواب بیرون نگذار و عزم خود را در انجام امور خیر جزم کن.
نتیجه تفال شما به غزل 396
- بیش از اندازه زندگی را به خود سخت می گیرید و از هر چیزی دلخور و عصبانی می شوید. با همه سر ناسازگاری و دعوا دارید. در حالی که دنیا آن قدر بقایی ندارد که مرتبا در تشویش زیاده طلبی، اضطراب و دادخواهی باشید. قدری با مهربانی و حوصله عمل کنید.
- از اینکه در مورد کار و موضوعی با شکیبایی پیش می روید، عیب بزرگی است زیرا زمان را از دست می دهید و امکانات را به باد خواهید داد. این اندازه با تانی گام برداشتن، سهل انگاری است. پس با دقت، سرعت عمل و تلاش گام بردارید که رقیبان در راهند و شما باید از آنها پیش بیفتید.
- به زودی به مسافرتی می روید و در این سفر ملاقاتی روی می دهد که بسیار جالب و تحول برانگیز خواهد بود. شما در این مسافرت مسیر زندگی خود را تعیین خواهید کرد.
- کسی که به شما عشق می ورزد، اول او را امتحان کنید تا فریبش را نخورید چون دنیا فریبکار است.
- یکی از اقوام نیاز مبرم به پدر یا همسر یا برادر شما دارد. به او بگویید که از کمک کردن به او دریغ نکند و سعی نماید حاجتش را برآورد. افسردگی و سردی زمستان محصول کج ایستادن خورشید است. تنها با راستی اوست که بهار می آید.
- از مسافر خبرهای خوش دریافت می کند. در یک میهمانی برخوردی زیبا روی می دهد که به نفع شماست. نسبت به زندگی خوش بین باشید زیرا انسان های بدبین اغلب اوقات افسرده اند. بنابراین توصیه می کنم عینک خوش بینی بر چهره بزنید تا شاداب بمانید.
- پیامبر اکرم (ص) می فرماید: “هر چه ایمان انسان زیادتر شود، علاقه اش به همسر خود بیشتر خواهد شد.” (میزان الحکمه جلد ۴ صفحه ۲۸۷۵).
- رنجشی که در دل دارید، زاییده افزون طلبی و کم لطفی است که از هر دو طرف حاصل شده است. به سخنان این هفته او گوش کنید و مطالب گذشته را کلا فراموش نمایید تا راحت تر باشید. به او بگویید او شخصی است که فردا زیر قولش خواهد زد پس دقیقاً مواظب باشید.
تعبیر کامل غزل 396 حافظ
صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن
دور فلک درنگ ندارد شتاب کن
ای ساقی، هنگام صبح است پیمانه‌ای از شراب سرشار کن. سپهر لحظه‌ای از گردش باز نمی‌ایستد، عجله کن.
زان پیشتر که عالم فانی شود خراب
ما را ز جام باده گلگون خراب کن
قبل از آنکه این دنیای رو به نابودی، ویران شود، ما را با قدحی از شراب گل‌رنگ از پای درآور.
خورشید می ز مشرق ساغر طلوع کرد
گر برگ عیش می‌طلبی ترک خواب کن
آفتاب باده از مشرق پیاله سر بر زد. اگر خواستار سر و سامان دادن به عیش و نوش هستی، از خواب بپرهیز.
روزی که چرخ از گل ما کوزه‌ها کند
زنهار کاسه سر ما پرشراب کن
آن روزی که روزگار از خاک پیکر ما کوزه‌ها بسازد، یادت باشد که کوزه ساخته شده از خاک کاسه سر ما را از شراب پر کنی.
ما مرد زهد و توبه و طامات نیستیم
با ما به جام باده صافی خطاب کن
ما اهل پرهیزکاری و توبه و گزافه‌پردازی نیستیم، با ما درباره پیمانه‌ای از شراب زلال سخن گفته و معامله کن.
کار صواب باده پرستیست حافظا
برخیز و عزم جزم به کار صواب کن
ای حافظ، کار درست می‌خوارگی است. از جا برخیز و اراده استوار خود را به کار درست بگمار.
امیدواریم که از خواندن این غزل لذت و بهره کافی را برده باشید. خوشحال می‌شویم نظرات و خاطرات خود را در مورد غزل 396 از بخش دیدگاه‌ها با ما به‌اشتراک بگذارید.
