غزل 196 حافظ با مصرع «آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند» شروع می‌شود. این غزل حافظ اشاره به پاسخ او نسبت به کراماتی دارد که از شاه نعمت الله ولی توسط مریدانش میان مردم پخش شده بود. حافظ می‌خواهد کسانی که با یک نگاه خاک را طلا می‌سازند، با گوشه چشم به او نگریسته تا حالش بهتر شود اما در همین حال برای درمان درد خویش حاضر نیست به طبیبان متظاهر و ریاکار مراجعه کند و از خدا شفا می‌خواهد. شرح کامل تفسیر و معنی غزل 196 را در مجله ساتین مد بخوانید.
رفع مسئولیت: فال و طالع‌بینی صرفا جنبه سرگرمی دارد و پیشنهاد نمی‌کنیم مسیر زندگی خود را بر اساس فال انتخاب کنید.متن شعر غزل 196 حافظ
آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند
آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند
دردم نهفته به ز طبیبان مدعی
باشد که از خزانه غیبم دوا کنند
معشوق چون نقاب ز رخ در نمی‌کشد
هر کس حکایتی به تصور چرا کنند
چون حسن عاقبت نه به رندی و زاهدیست
آن به که کار خود به عنایت رها کنند
بی معرفت مباش که در من یزید عشق
اهل نظر معامله با آشنا کنند
حالی درون پرده بسی فتنه می‌رود
تا آن زمان که پرده برافتد چه‌ها کنند
گر سنگ از این حدیث بنالد عجب مدار
صاحب دلان حکایت دل خوش ادا کنند
می خور که صد گناه ز اغیار در حجاب
بهتر ز طاعتی که به روی و ریا کنند
پیراهنی که آید از او بوی یوسفم
ترسم برادران غیورش قبا کنند
بگذر به کوی میکده تا زمره حضور
اوقات خود ز بهر تو صرف دعا کنند
پنهان ز حاسدان به خودم خوان که منعمان
خیر نهان برای رضای خدا کنند
حافظ دوام وصل میسر نمی‌شود
شاهان کم التفات به حال گدا کنند
تفسیر و معنی غزل 196 حافظ
چشم امید به کسانی داری که ظاهرشان نیکوست ولی در باطن انسان‌هایی ناشایست هستند. از این افراد باید حذر کنی، به طور کلی به دوستان ریاکار و دوروی خود هرگز دل مبند که هیچ‌گاه به فکر تو نخواهند بود. هرچه می‌خواهی از خدا بخواه.
حسودان و دشمنان اطرافت را بشناس و قبل از هر کاری از جوانب آن کار با خبر شو. اگر دشمنان در حق تو نامردی کردند، آنها را به خدا واگذار کن که خداوند از هر انتقام‌گیرنده‌ای قدرتمندتر است. عاقل کسی است که وقت خوشی را غنیمت شمرده و از آن بهترین استفاده را ببرد.
درد و غم خود و حرف دلت را با هر کسی در میان مگذار و به هر کسی اعتماد مکن و بدان که خدا عملی را که در آن ذره ای ریا باشد نخواهد پذیرفت. اکنون که از زندگی و آینده خود ناامید هستی و هیچ امیدی به دوام وصل نداری، صادقانه و بی ریا از خدا مدد بجوی و از افراد حسود و بد نیت دوری کن که خدا تو را یاری خواهد کرد.
نتیجه تفال شما به غزل 196
- به زودی عنایت و توجه خاصی به شما خواهد شد و مقام و ثروتی که انتظارش را نداشته اید به دست خواهید آورد.
- حضرت حافظ در بیت هشتم می فرماید: به کوی میخانه بشتاب. ببین تا گروهی که حضور قلب و جمعیت خاطر دارند، وقت خود را در کار دعا به دولت حسن تو صرف می کنند.
- حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- برای سرعت بخشیدن به این نیت به یکی از مشاهد متبرکه برو و زیارتی کن و دعایی بخوان. بسیار بجاست وقتی که حضور قلب داری، سوره مبارکه یوسف از آیه ۵۰ تا ۷۰ را با معنی بخوان که گشایش بسیار است.
- ویژگی های شما عبارت اند از: عاشق پیشه، اهل عشق و درس، دوستدار هم نشینی با بزرگسالان، مدیر، باهوش، لایق، خوشگذران، چابک، جنگجو، رک و بی پروا، بی قرار، پرشور و عجول.
- بیمار چندان تفاوتی نخواهد کرد. قرض داده می شود. او از ناراحتی رهایی می یابد. نیت شما حتماً با صبر و حوصله عملی است و جایی برای نگرانی وجود ندارد. در امتحان موفق می شوی. معامله سود آور است. تعویض کار و محل خود را با حوصله عملی نمایید. پدر و مادر را تا می توانید احترام کنید و دلشان را به دست آورید.
- هر وقت رنگ قرمز می پوشید، احساس می کنید که استواری شما بر ریاست بیشتر است زیرا شما شخصی پیش گام و پیشرو، خلاق، مبتکر و متکی به نفس می باشید.
تعبیر کامل غزل 196 حافظ
آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند
آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند
کسانی که با کیمیای نگاه خود خاک را به طلا تبدیل می‌کنند آیا می‌شود که یک گوشه چشم هم به ما بیندازند؟ یعنی چه خوب می‌شود اگر به من نگاه کنند تا خاک وجودم زر شود.
دردم نهفته به ز طبیبان مدعی
باشد که از خزانه غیبم دوا کنند
بهتر آن است که درد من از مدعیان طبابت پنهان بماند، امیدوارم که روزی مرا از خزانه غیب الهی درمان کنند.
معشوق چون نقاب ز رخ در نمی‌کشد
هر کس حکایتی به تصور چرا کنند
وقتی که محبوب برقع از رخساره خود برنمی‌دارد، چرا هر کسی از روی پندار باطل چهره او را وصف می‌کند؟ یعنی چه لزومی دارد که مردم برای توصیف چهره یار دست به دامان اوهام خود شوند.
چون حسن عاقبت نه به رندی و زاهدیست
آن به که کار خود به عنایت رها کنند
وقتی که عاقبت بخیر بودن به رندی و یا وارستگی ارتباط ندارد، پس همان بهتر که انسان‌ها پاداش و جزای اعمال خودشان را به بخشایش و مصلحت خدا واگذار کنند. رندی و زاهدی دو مرتبه مقابل هم هستند. زاهد فرد متشرع، اما ریاکار است و رند شخص پاکدامن که ظاهری لاابالی دارد.
بی معرفت مباش که در من یزید عشق
اهل نظر معامله با آشنا کنند
از شناخت حق و آگاهی عارفانه دور مباش، یعنی کوشش کن که معرفت و شناخت خود را بالاتر ببری؛ چراکه در بازار خرید و فروش عشق، صاحب‌نظران فقط با آشنایان عشق، داد وستد می‌کند و آشنا‌ها برنده معامله هستند.
حالی درون پرده بسی فتنه می‌رود
تا آن زمان که پرده برافتد چه‌ها کنند
اکنون که پرهیزگار و در پرده عفاف هستند، این همه فساد می‌کنند، روزی که پرده‌ها برداشته شود، معلوم می‌شود چه‌ها که نکرده‌اند. پرده برافتادن خصوصیت روز قیامت است که اسرار آشکار می‌شود.
گر سنگ از این حدیث بنالد عجب مدار
صاحب دلان حکایت دل خوش ادا کنند
اگر سنگ از این گفته من به ناله و فغان دربیاید، تعجب نکن که جای شگفتی نیست، زیرا اهل دل داستان دل یعنی عشق را با سوز و گدازی مؤثر بیان می‌کنند. یعنی چنان حکایت عشقم را می‌گویم که حتی دل سنگ هم آب می‌شود.
می خور که صد گناه ز اغیار در حجاب
بهتر ز طاعتی که به روی و ریا کنند
شراب بنوش، زیرا صد گناه پنهان از چشم بیگانگان، از عبادتی که از روی ریاکاری و تظاهر انجام شود، بهتر است.
پیراهنی که آید از او بوی یوسفم
ترسم برادران غیورش قبا کنند
پیراهنی را که از آن بوی یوسف به مشام من می‌رسد، می‌ترسم که برادران حسودش از هم دریده و چاک چاک کنند. برادران از فرط حسادت حتی چشم دیدن پیراهن یوسف را هم ندارند.
بگذر به کوی میکده تا زمره حضور
اوقات خود ز بهر تو صرف دعا کنند
از کوی میخانه و محله خرابات عبور کن تا حلقه رندان به دعا کردن در حق تو بپردازند.
پنهان ز حاسدان به خودم خوان که منعمان
خیر نهان برای رضای خدا کنند
ای محبوب، دور از چشم حسودان مرا به سوی خودت دعوت کن، زیرا صاحب‌نعمتان بخشایشگر کار نیک را برای رضای خدا در پنهانی انجام می‌دهند.
حافظ دوام وصل میسر نمی‌شود
شاهان کم التفات به حال گدا کنند
ای حافظ، روزگار وصال یار همیشه برقرار نیست و مانند توجه شاهان به گدایان زودگذر و اندک است. یعنی این زمان زودگذر را غنیمت بدان.
امیدواریم که از خواندن این غزل لذت و بهره کافی را برده باشید. خوشحال می‌شویم نظرات و خاطرات خود را در مورد غزل 196 از بخش دیدگاه‌ها با ما به‌اشتراک بگذارید.
