غزل 366 حافظ با مصرع «ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده‌ایم» شروع می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که به عقیده برخی شارحان نحوه کلام شاعر بازگو کننده حالت شرمندگی مخلوقی است که از عدم توفیق کامل در راه شناخت ذات الهی به درگاه او می‌نمایاند. حافظ می‌گوید ما برای کسب مقام به دنیا نیامده‌ایم و اجباراً پناهنده شده‌ایم. در این غزل حافظ جهان‌بینی و اندیشه‌هایش را به نمایش می‌گذارد و تفاسیر عرفانی فراوانی دارد. شرح کامل تفسیر و معنی غزل 366 را در مجله ساتین مد بخوانید.
رفع مسئولیت: فال و طالع‌بینی صرفا جنبه سرگرمی دارد و پیشنهاد نمی‌کنیم مسیر زندگی خود را بر اساس فال انتخاب کنید.متن شعر غزل 366 حافظ
ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده‌ایم
از بد حادثه این جا به پناه آمده‌ایم
ره رو منزل عشقیم و ز سرحد عدم
تا به اقلیم وجود این همه راه آمده‌ایم
سبزه خط تو دیدیم و ز بستان بهشت
به طلبکاری این مهرگیاه آمده‌ایم
با چنین گنج که شد خازن او روح امین
به گدایی به در خانه شاه آمده‌ایم
لنگر حلم تو ای کشتی توفیق کجاست
که در این بحر کرم غرق گناه آمده‌ایم
آبرو می‌رود ای ابر خطاپوش ببار
که به دیوان عمل نامه سیاه آمده‌ایم
حافظ این خرقه پشمینه مینداز که ما
از پی قافله با آتش آه آمده‌ایم
تفسیر و معنی غزل 366 حافظ
چرخ روزگار راه زندگی‌ات را عوض کرده است و باعث شده طعم یأس و ناامیدی را بچشی. اما در همه حال از یاد خدا غافل نشده‌ای. اکنون نیز دست به دعا بردار تا خداوند یاری‌ات کند. به زودی به برکت قرآن کرم و بخشش خدا شامل حالت می‌شود. صبر کن و ببین چگونه آبروی کسانی که می‌خواستند تو را گناهکار جلوه دهند می‌رود و همه چیز روشن می‌شود. مگذار ظواهر تو را فریب دهند و عاقلانه و دور از احساسات تصمیم بگیر.
مدتهاست دچار یاس و ناامیدی شده ای و اکنون قصد انجام کاری را داری که تنها علت انتخاب آن موقعیت بد فعلی توست. به جای آنکه خود را از چاله به چاه بیندازی، به خدا پناه ببر. هرچند تو گناهکار باشی ولی او بخشنده و مهربان است و تو را یاری خواهد کرد. گول ظواهر را نخور و عاقلانه تصمیم بگیر.
نتیجه تفال شما به غزل 366
- حضرت حافظ در بیت های پنجم و ششم می فرماید:. ای کشتی نجات و توفیق حق در دریای لطف خداوندی لنگر بینداز و ما غرق شدگان گناه را نجات بده. ای ابر کرم و بخشش که خطای گناهکاران را می بخشی، باران رحمتی بفرست زیرا در دیوان الهی با نامه اعمال سیاه و تاریک که مملو از گناهکاری است، آمده ایم.حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- از اینکه نسبت به انجام کار خود اظهار پشیمانی می کنید و دیگران هم شما را سرزنش می کنند، ناراحت نشوید. زیرا شما دارای نیتی پاک و بی آلایش و قلبی مهربان می باشید و خداوند در همه حال یار و یاور شماست. پس نگرانی به خود راه ندهید. بلکه با اراده، علاقه و دقت به کار خود ادامه دهید.
- حسودان در کمین می باشند و رقیبان با سرعت درکارند. بنابراین لازم است که شما با دقت و شکیبایی اقدام کنید و به او بگویید تا موفقیت راه چندانی نمی باشد اما تردید و وسواس عامل بازدارنده خواهد بود.
- آن کسی که مورد اتهام قرار گرفته، به زودی از او رفع اتهام می شود و همه چیز روشن می گردد. اصولاً تحولات اساسی در پیش است.
- روزی که پایتان برای ماندن بهانه می گیرد، به کمک قلبتان مقصد را طی کنید و با نیروی اراده، ناممکن ها را ممکن سازید چون می توانید.
- مسافرت را توصیه می کنم. خرید و فروش تفاوتی ندارد. مسافر خبر مهمی می دهد و پیک و هدیه ای دریافت می کنید. جشنی در راه عشقی به راه است.
- در این هفته خوابی خواهید دید که از صخره ای یا کوهی بالا می روید. تعبیرش اینکه مشکل شما قابل رفع می باشد. تنها اراده ای قوی و تصمیمی قاطع لازم است و نباید از مشکلات و سخنان پر ادعای دیگران بترسید. باید با توکل بر خدا اقدام کنید.
تعبیر کامل غزل 366 حافظ
ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده‌ایم
از بد حادثه این جا به پناه آمده‌ایم
ما برای رسیدن به مقام و بزرگی به در این خانه نیامده‌ایم بلکه بر اثر رویداد‌های ناگوار زمانه به اینجا پناه آورده‌ایم.
ره‌رو منزل عشقیم و ز سرحد عدم
تا به اقلیم وجود این همه راه آمده‌ایم
ما رهپویان مسکن و مأوای عشق هستیم و برای رسیدن به عشق، این راه دراز از مرز نیستی تا جهان وجود را پیموده‌ایم.
سبزه خط تو دیدیم و ز بستان بهشت
به طلبکاری این مهرگیاه آمده‌ایم
با دیدن سبزه نودمیده بر چهره تو و برای به‌دست آوردن این گیاه مهر و محبت، از باغ بهشت به این دنیا آمده‌ایم.
با چنین گنج که شد خازن او روح امین
به گدایی به در خانه شاه آمده‌ایم
با داشتن چنین گنجی یعنی قرآنی که در سینه دارم؛ که جبرئیل امین نگهبان و خزانه‌دار اوست به درِ خانه خدا برای گدایی آمده‌ایم.
لنگر حلم تو ای کشتی توفیق کجاست
که در این بحر کرم غرق گناه آمده‌ایم
ای کشتی بهروزی، لنگر شکیبایی و توقف تو کجاست؟ یعنی لنگر بینداز، زیرا ما سراپا گناه به سوی دریای بخشندگی الهی رو آورده‌ایم.
آبرو می‌رود ای ابر خطاپوش ببار
که به دیوان عمل نامه سیاه آمده‌ایم
آبروی ما در خطر است؛ ای ابر رحمت الهی که شوینده خطا‌ها هستی، بر ما باران بزن که با نامه‌ای سیاه از گناه به محکمه عدل الهی آمده‌ایم.
حافظ این خرقه پشمینه مینداز که ما
از پی قافله با آتش آه آمده‌ایم
ای حافظ، این خرقه پشمین زاهدانه را دور مینداز، زیرا ما با آه آتشین خود، به دنبال قافله پشمینه‌پوشان راه افتاده‌ایم.
امیدواریم که از خواندن این غزل لذت و بهره کافی را برده باشید. خوشحال می‌شویم نظرات و خاطرات خود را در مورد غزل 366 از بخش دیدگاه‌ها با ما به‌اشتراک بگذارید.
دیدگاه (1)