غزل 202 حافظ با مصرع «بود آیا که در میکدهها بگشایند» شروع میشود. این غزل زمانی که امیر مبارزالدین در میخانهها را بسته بود سروده و در آن یک پیشبینی جالب نموده که به حقیقت میپیوندد. حافظ میگوید آیا امکانپذیر است که در میخانه را گشوده و گره از کار ما باز کنند؟ در ادامه خود جواب میدهد که بلی دلت را قوی بدار که اگر بخاطر زاهد بستند، بخاطر خدا در میخانه را باز میکنند. شرح کامل تفسیر و معنی غزل 202 را در مجله ساتین مد بخوانید.
رفع مسئولیت: فال و طالعبینی صرفا جنبه سرگرمی دارد و پیشنهاد نمیکنیم مسیر زندگی خود را بر اساس فال انتخاب کنید.متن شعر غزل 202 حافظ
بود آیا که در میکدهها بگشایند
گره از کار فروبسته ما بگشایند
اگر از بهر دل زاهد خودبین بستند
دل قوی دار که از بهر خدا بگشایند
به صفای دل رندان صبوحی زدگان
بس در بسته به مفتاح دعا بگشایند
نامه تعزیت دختر رز بنویسید
تا همه مغبچگان زلف دوتا بگشایند
گیسوی چنگ ببرید به مرگ می ناب
تا حریفان همه خون از مژهها بگشایند
در میخانه ببستند خدایا مپسند
که در خانه تزویر و ریا بگشایند
حافظ این خرقه که داری تو ببینی فردا
که چه زنار ز زیرش به دغا بگشایند
تفسیر و معنی غزل 202 حافظ
عدهای تو را آزار میدهند، همه درها را به روی خودت بسته میبینی و دچار رنج و سختی شدهای، اما از الطاف خداوند ناامید مباش که پس از هر سختی آسانی فرا خواهد رسید. سختیها تو را محکمتر از قبل میسازد. مطمئن باش که دشمنان بدخواه و ریاکار سزای عملشان را میبینند، به زودی به کناری رفته و تو به مرادت میرسی.
برای رسیدن به آرامش بهتر است به سوی پروردگار بروی و به درگاه خداوند دعا و تضرع کنی؛ دعا و نیایش باعث جلای قلب و آرامش دل شده، روح تو را آرام خواهد کرد و به تو کمک میکند که در تصمیمگیریها قویتر باشی.
دشمنانت در زندگی تو رخنه کرده اند و برایت مشکلات و سختی های بسیاری ایجاد کرده اند، اما امیدوار باش که به لطف خدا درهای بسته گشوده خواهد شد و دشمنان تو به سزای اعمال خود خواهند رسید و کامیابی از آن توست. پس دعا و توسل به ذات الهی را فراموش مکن و شکرگزار گشایش های الهی باش.
نتیجه تفال شما به غزل 202
- حضرت حافظ صراحتاً به شما توصیه می کند برای اجرای هر کاری دعا کنید که کلید همه مشکلات می باشد. پس همین هفته به یکی از مشاهد متبرکه بروید و دعا کنید. بسیار بجاست با خلوص نیت و حضور قلب سوره مبارکه الانفال از آیه ۳۰ تا ۶۰ را با حضور قلب و معنی بخوانید.
- حضرت حافظ در بیت اول می فرماید: ای دل آیا آن روز می رسد که در میخانه ها را باز کنند و از کار بسته ما گره بگشایند و مشکل ما آسان و حل شود؟حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- این مشکل صد در صد به شرط دقت، سرعت، علاقه و تلاش بیشتر قابل حل می باشد زیرا زور بازو و قدرت و مقام، راهگشای این نیت نمی باشد.
- تردید را از خود دور سازید بلکه با قدرت و شدت و اراده ای قوی، دست به کار شوید و با یکی از آشنایان هم مشورت کنید. زیرا انسان های موفق از زمان بهترین بهره را می برند. شما آینده ای بس درخشان در پیش دارید، به شرط آنکه خرابش نکنید.
- به زودی ملاقاتی روی می دهد که نافع و سودمند می باشد. یکی از شما بسیار رنجیده. از او دلجویی کنید که دعایش مستجاب می شود.
- او به شما علاقه مند است ولی راه و رسم ابراز آن را نمی داند. پس بر او خرده نگیرید و زیاد سر به سرش نگذارید که کسی دیگر مشغول وسوسه کردن اوست. ممکن است کار به دست خود بدهید.
- ویژگی های شما عبارت اند از: جنگجو، پر طاقت، مغرور، فرمانده مآب، با اعتماد به نفس قوی، رفیق باز، حادثه جو، سخاوتمند، جاه طلب، جدی، فعال و کاری، قدرت مآب، با ایمان، مخلص، وسواسی و ولخرج. بدانید که خداوند همیشه یار و یاور شماست. پس همواره شکرگزار و سپاسگزار او باشید.
- درمعامه ای که فکر می کنید ضرر خواهید کرد داخل نشوید و به پدر و همسر خود بگویید فعلاً دست نگه دارد زیرا زمان به نفع شماست.
تعبیر کامل غزل 202 حافظ
بود آیا که در میکدهها بگشایند
گره از کار فروبسته ما بگشایند
آیا رخ دادن این اتفاق ممکن است که همچون قبل در میخانهها را باز کنند؟ و با دادن اجازه شرابخواری از کار فروبسته ما شرابخواران گره باز شود؟
اگر از بهر دل زاهد خودبین بستند
دل قوی دار که از بهر خدا بگشایند
اگر عدهای از خدا بیخبر برای رضای خاطر زاهد خودخواه در میکده را بستند؛ نترس و مطمئن باش که عده دیگری برای رضای خاطر خدا آن را باز خواهند کرد.
به صفای دل رندان صبوحی زدگان
بس در بسته به مفتاح دعا بگشایند
به دل پاک و ضمیر روشن رندان و بادهنوشان بامدادی سوگند میخورم که چه بسیاری درهای بسته را با کلید دعا خواهند گشود.
نامه تعزیت دختر رز بنویسید
تا همه مغبچگان زلف دوتا بگشایند
در مرگ شراب یعنی برای بسته شدن در میخانهها، سوگنامه عزاداری بنویسید و برخوانید تا همه نوجوانان خادم میکده دو رشته گیسوان خود را که به قصد آراستگی بسته بودند، باز کنند. اشاره به این رسم که عزاداران در قدیم موهای خود را در هم و پریشان میکردند.
گیسوی چنگ ببرید به مرگ می ناب
تا حریفان همه خون از مژهها بگشایند
به خاطر مرگ شراب صافی و عزادار بودن ما، تارهای چنگ را بچینید تا همپیالهها سوگواری کرده و به جای اشک، خون از نوک مژهها جاری کنند.
چنگ یکی از آلات موسیقی است که حافظ تارهای آن را به گیسو تشبیه کرده است. اگر تارهای چنگ را بچینند دیگر وسیله مطربی و آهنگسازی از بین رفته و همه حالت عزاداری به خود میگیرند.
در میخانه ببستند خدایا مپسند
که در خانه تزویر و ریا بگشایند
ای خدا، اکنون که در میکدهها را بستهاند؛ راضی مشو که بعد از آن، در خانه فریب کاری و دورویی باز کنند.
حافظ این خرقه که داری تو ببینی فردا
که چه زنار ز زیرش به دغا بگشایند
ای حافظ، به زودی خواهی دید که از زیر این لباس زاهدانه ریایی که بر تن داری، چگونه با مکر و حیلهگری رشته زنار را باز میکنند و بیرون میکشند. خرقه لباس کهنه زاهدان و نماد دینداری بوده و زنار کمربند زردشتیان و نماد شرابخواری بوده است.
امیدواریم که از خواندن این غزل لذت و بهره کافی را برده باشید. خوشحال میشویم نظرات و خاطرات خود را در مورد غزل 202 از بخش دیدگاهها با ما بهاشتراک بگذارید.
دیدگاهها (2)