غزل 274 حافظ با مصرع «به دور لاله قدح گیر و بی‌ریا می‌باش» شروع می‌شود. این غزل محل بحث بسیاری است، برخی شارحان آن را زمینی و شارحان دیگر مفهوم و منظور شاعر را عرفانی می‌دانند. دسته اول می‌گویند حافظ این غزل را هنگام بیماری شاه شجاع که اطبا و پزشکان او را از مصرف شراب منع کرده بودند سروده است. طرفداران نگاه عرفانی می را عشق الهی و سه ماه می‌پرستی را رجب، شعبان و رمضان می‌دانند. شرح کامل تفسیر و معنی غزل 274 را در مجله ساتین مد بخوانید.
رفع مسئولیت: فال و طالع‌بینی صرفا جنبه سرگرمی دارد و پیشنهاد نمی‌کنیم مسیر زندگی خود را بر اساس فال انتخاب کنید.متن شعر غزل 274 حافظ
به دور لاله قدح گیر و بی‌ریا می‌باش
به بوی گل نفسی همدم صبا می‌باش
نگویمت که همه ساله می پرستی کن
سه ماه می خور و نه ماه پارسا می‌باش
چو پیر سالک عشقت به می حواله کند
بنوش و منتظر رحمت خدا می‌باش
گرت هواست که چون جم به سر غیب رسی
بیا و همدم جام جهان نما می‌باش
چو غنچه گر چه فروبستگیست کار جهان
تو همچو باد بهاری گره گشا می‌باش
وفا مجوی ز کس ور سخن نمی‌شنوی
به هرزه طالب سیمرغ و کیمیا می‌باش
مرید طاعت بیگانگان مشو حافظ
ولی معاشر رندان پارسا می‌باش
تفسیر و معنی غزل 274 حافظ
زندگی فرصتی کوتاه و پر از بالا و پایین است. گاه سختی دارد و گاه خوشی. در تلاش باش که با دوستانت صادق و مهربان باشی تا در هنگام سختی به یاری تو بیایند. ریا و کینه را از خود دور کن و بیهوده در طلب خواسته‌های محال و دست‌نیافتنی خود را به زحمت نینداز. به خدا و کمک او اطمینان داشته باش. اگر می‌خواهی به اسرار واقف شوی، دلت را صاف کن و به سخن انسان‌های باتجربه گوش فرا ده. در انتخاب دوست دقت کن.
زندگی فرصت کوتاهی است که در اختیار تو قرار گرفته است. اما تو نباید تمام مدت عمر خود را مصروف مال اندوزی کنی. کمی هم برای خود زندگی کن و اگر می خواهی به اسرار غیب دست یابی، دل خود را صاف کن و در انتخاب دوستانت دقت نما و تا آنجا که می توانی گره از کار خلق خدا بگشا تا خدا گره از کارهای فروبسته تو بگشاید.
نتیجه تفال شما به غزل 274
- انسان بی ریا همیشه موفق و آسوده خاطر خواهد بود. بویژه وقتی به کسی کمک می کند. شاد و خندان می باشد. پس اگر برای کسی کاری می کنید، خالص و بی ریا باشید. تو مشکل مردم را بر طرف کن، اگر دیگران ارزش و قدر شما را نمی دانند، اشکالی ندارد زیرا خداوند متعال بر همه چیز آگاه و بصیر است.
- حضرت حافظ در بیت های دوم، چهارم و ششم می فرماید: من به تو نگفتم که سراسر سال باده نوشی کن و می پرست باش بلکه می گویم سه ماه شراب بنوش و نه ماه پرهیزکاری کن و عابد باش. اگر آرزو داری و می خواهی که مانند جمشید از رازهای پنهان جهان آگاه شوی، بشتاب و از مصاحبت جام جهان بین ضمیر آگاه مرشد کامل بهره برگیر. درست پیمانی از کسی چشم دارد و طلب نکن و اگر حرف مرا قبول نداری، بیهوده به جستجوی عنقا و اکسیر نباش که نیافتنی است.حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- برای اجرای این نیت نیاز به صبر و حوصله می باشد زیرا مقدمات آن کامل فراهم نشده. پس ضروری است که با سرعت عمل اما دقت و فعالیت به دنبال آن باشید. زیرا رقبای فراوانی دارید ولی اگر تلاش کنید، فتح و پیروزی از آن شما خواهد بود.
- انسان مهربانی هستید. به همین جهت خداوند در همه حال به شما کمک می کند. پس به یکی از مشاهد متبرکه بروید و نذر خود را ادا کنید. مسافرت را توصیه می کنم. خرید و فروش تفاوتی ندارد. اگر میخواهید تهمتی را که زده اند، خنثی کنید و نادرست درآید، در ۶ شب متوالی، سوره مبارکه توبه از آیه ۶ تا ۱۴ را با حضور قلب و معنی بخوانید.
تعبیر کامل غزل 274 حافظ
به دور لاله قدح گیر و بی‌ریا می‌باش
به بوی گل نفسی همدم صبا می‌باش
در موسم گل لاله، جام شراب بگیر و از ریاکاری بپرهیز. همزمان با بوی دلاویز گل، لحظه‌ای با نسیم صبا هم‌نفس شو.
نگویمت که همه ساله می پرستی کن
سه ماه می خور و نه ماه پارسا می‌باش
منظورم این نیست که در تمام مدت سال باده بنوش. سه ماه شراب بنوش و نُه ماه پرهیزکار باش.
چو پیر سالک عشقت به می حواله کند
بنوش و منتظر رحمت خدا می‌باش
آنگاه که پیر راهنمای عشق تو را به باده‌نوشی فراخواند، بنوش و به بخشش خداوند امیدوار باش.
گرت هواست که چون جم به سر غیب رسی
بیا و همدم جام جهان نما می‌باش
اگر آرزومندی که همانند جمشید از رازهای نهانی جهان آگاه شوی، بشتاب و با جام جهان‌نما همدم باش. جام جهان نما به دو معنی ضمیر مرشد کامل و جام شراب اشاره دارد.
چو غنچه گر چه فروبستگیست کار جهان
تو همچو باد بهاری گره گشا می‌باش
هرچند کارهای جهان مانند غنچه به هم پیچیده و سردرگم است، تو همانند باد بهار که غنچه را از هم باز می‌کند گره‌گشا باش.
وفا مجوی ز کس ور سخن نمی‌شنوی
به هرزه طالب سیمرغ و کیمیا می‌باش
از کسی انتظار وفاداری نداشته باش و اگر این حرف را قبول نداری بیهوده به جستجوی سیمرغ افسانه‌ای و اکسیر وقتت را به هدر ده!
مرید طاعت بیگانگان مشو حافظ
ولی معاشر رندان پارسا می‌باش
ای حافظ، هوادار و شیفته عبادت آن‌هایی که از خداوند بیگانه‌اند مشو، ولی با رندان که به اسرار الهی آشنایند معاشر و همنشین باش.
امیدواریم که از خواندن این غزل لذت و بهره کافی را برده باشید. خوشحال می‌شویم نظرات و خاطرات خود را در مورد غزل 274 از بخش دیدگاه‌ها با ما به‌اشتراک بگذارید.
